Joodse mode

Door
De opkomst van de Jezus-sandalen is bij onze groep in volle gang. Sandalen met klittenband, bruine leren gespen en voor de dames af en toe met kralen. Een paar mooie verzorgde tenen maken de look volledig af. Oma en ik liepen met onze witte Adidasjes, niet alleen achter de reisleider, maar ook volledig achter de mode aan. 

Vandaag was in iedergeval oma bij de tijd, want grote witte strandhoeden zijn helemaal in trek bij ons gezelschap. Voor de heren is het populairder om een wanne-be-maffia-hoed te dragen met daaronder een niet zo’n maffia outfit. 

Over de hoed zit ik nog te twijfelen, maar aan sandalen begin ik niet. Na Crocks en Uggs zijn sandalen wel de volgende in het rijtje. Het kan altijd erger. Ik heb gelukkig nog niet meegemaakt dat iemand hier ook echt de sokken in combinatie met de sandalen draagt. Wanneer dit gebeurd is het tijd om halt te roepen aan deze mode van een poging doen tot: in Jezus zijn voetsporen lopen. Tot nu toe hoor ik nog niet bij de sandalen groep, maar wat niet is kan nog komen. Wie weet, over een jaartje of 50. 

Ik heb mijn grote modevoorbeeld uit deze groep toch al wel snel gevonden in Daniëlle. Deze vrouw kan vanwege een rughernia niet bukkend door de grotten die we gisteren getrotseerd hebben, maar loopt al wel vanaf het begin van onze reis op verschillende schoenen en laarsjes met hakken. Dan heb ik het zeker niet over hakken van 3cm. Ik keek met volle verbazing naar haar, toen zij vanochtend met goede moed begon aan het ‘Jezus pad’. Deze bestaat volledig uit stenen zo groot als een voetbal. Ik heb haar geen een keer horen klagen. Wel heeft zij gesmokkeld op het pad. Ik kwam haar op de helft van de wandeling zonnend en tevreden zittend op een rots tegen.

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als zij stylevol, zonder zweet, in het zonnetje op een rots kan zitten, zou ik best met haar willen ruilen. Zeker toen ik langs haar liep en nog eens goed keek, naar mijn eerst witte maar toen zwarte, adiddasjes. 

Omdat dit een extra mode post is, mogen de volgende mode makers ook genoemd worden: 

1 De oorbellen van tante Gees! Altijd enorm grote knoppen die bij de outfit van de dag passen. 
2 Het sportieve broekpak van Wilma in combinatie met witte gympen.
3 Het Afrikaanse gewaad van Connie.
4 Dini met haar trendy, groene brilmontuur.
5 Het ingevlochten kapsel van Sheila. 
6 Judas (een van de discipelen van Jezus) die al duidelijk bij de tijd was met moderne teenslippers. Judas heeft niet alles in zijn leven goed doordacht, maar als je met de mode al 2000 jaar vooruit loopt op je vrienden, moet je toch wel ergens goed in zijn.


Daniëlle





























Sportieve outfit
















Goede Kapster

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Tel Aviv

Door
Afbeelding
De dag van de leraar. Ik vier deze in style. Deze post wordt namelijk geschreven vanuit het Seanet hotel in Tel aviv. Een vlucht van maar 4 uur! Dat is natuurlijk niks na mijn vorige reis van ongeveer 24 uur. Ik had de lengte van de reis zeker niet moeten onderschatten. Wanneer je met zo’n grote groep bent gaat alles wat trager. Ik had me natuurlijk wel ingesteld op een pelgrimage met 38 man waarvan de helft slecht ter been is, dus ik had zeker niet verwacht dat we met 4 uur en een beetje, zonder enig oponthoud in Tel aviv zouden staan, maar het wonderbaarlijke geduld dat wij vandaag hebben moeten geven was zeker een uitdaging. Oma en ik begonnen onze reis vanochtend om kwart voor 8 toen we nog net optijd in onze bus naar Schiphol zaten. Na de 3e halte kwamen we al gauw een stel medereizigers tegen (Co en Ali). Hoe dichter we bij de afgesproken verzamelplek kwamen, hoe meer medereizigers we tegenkwamen. Wat ik vooral hilarisch vond was: Dat toen we bijna bij de verzamelplek waren, st
Meer lezen

Jeruzalem

Door
Afbeelding
Toen vanochtend een gedeelte van de groep vroeg was opgestaan om de zon te zien opkomen boven de woestijn, draaide oma en ik ons nog even om. We werden wakker gemaakt door de zon, de vogels en Wilma op een prachtige plek. Na een heerlijk ontbijtje en na een pittige ochtendgymnastiek van koffers sjouwen en een standje van Jakkov die mopperde omdat we te laat vertrokken, was ik ongeveer wakker.  Als dat nog niet genoeg was, was het wel de buschauffeur die ons wakker maakten. Tot drie keer toe zijn we vanochtend met een noodgang gestopt voor een aantal bijzondere dieren die we in de woestijn tegenkwamen. Jakkov had gezegd dat de kans klein was een aantal dieren te zien zoals: de kwakkel en de trap, maar wij hadden toch het geluk. Misschien was het dan toch maar ment to be, dat we te laat waren vanochtend.  Onze eerste stop was in: Bersheba. Hier kregen we het verhaal van Abraham te horen. We liepen door een simulatie van een sterrenhemel, door een van de woestijn en kregen ee
Meer lezen

Laatste dag, laatste post.

Door
Afbeelding
Op dit moment schrijf ik vanuit mijn eigen huis. De drukte van het terugreizen zorgde voor wat vertraging met de laatste post. Ik weet dat de meeste van jullie vol verwachting, zenuwen en extreme nieuwsgierigheid zitten te wachten op het laatste bericht van deze post. Hier is die dan: Onze laatste dag in Jeruzalem was Maandag: De dag begon al vroeg. Ik had het gevoel dat Jakkov alle dingen die we nog niet hadden gezien nog even in deze ochtend wilde proppen. Om 1 uur moesten we al op het vliegveld staan, dus hij wilde er nog alles uit halen. We begonnen op een heel indrukwekkende plek. Jad Wasjem, het museum in Jeruzalem volledig toegewijd aan de Holocaust. In het museum mocht je geen foto's maken, rondom het museum wel. Dit keer ging ik maar niet rebelleren uit een beetje respect. We liepen door een boomgaard met bordjes langs de bomen. Elke geplante boom was opgedragen aan een persoon of instantie die zichzelf had ingezet om Joodse levens te redden. Gelukkig stonden er een a
Meer lezen